Στην Αθήνα, οι τζακαράντες, γνωστές και ως «μωβ δέντρα», ανθίζουν αυτή την εποχή, προσφέροντας μια μοναδική ομορφιά με τα εντυπωσιακά άνθη τους.
Αυτό το καλλωπιστικό δέντρο, που μπορεί να φτάσει τα 20 μέτρα σε ύψος, προήλθε από τη Νότια Αμερική και φυτεύτηκε στην Ελλάδα το 1839 για τον Εθνικό Κήπο.
Οι τζακαράντες έχουν εμπνεύσει ποιητές, όπως ο Γιώργος Σεφέρης, που τις αποτύπωσε στο έργο του, υπογραμμίζοντας την πολιτιστική τους αξία στην πόλη.
Διαβάστε παρακάτω
Είναι από τα πιο εντυπωσιακά δέντρα του κόσμου και όπου τα συναντήσει κανείς δεν γίνεται να μη σταθεί για να τα θαυμάσει ή και για να τα φωτογραφίσει. Στην Αθήνα, οι περισσότεροι τα έχουν συναντήσει κατά μήκος του πεζόδρομου που οδηγεί στο Ζάππειο Μέγαρο αλλά και σε άλλα σημεία του κέντρου.
Ποιο είναι όμως το όνομά τους;
Ο λόγος για τις τζακαράντες, που πολλοί αποκαλούν «τα μωβ δέντρα της Αθήνας» καθώς τα άνθη τους προσφέρουν μοναδική ομορφιά που κόβει την ανάσα!
Γνωστή και ως μπλε ακακία, η τζακαράντα ανθίζει αυτή την εποχή δηλαδή τέλος της άνοιξης και αρχές του καλοκαιριού. Μία μικρότερη δεύτερη ανθοφορία είναι πιθανή μέσα στο φθινόπωρο. Τα λουλούδια της έχουν κάθε πιθανή απόχρωση του μενεξεδί και έχουν αποτελέσει έμπνευση για ποιήματα και τραγούδια ανά τον κόσμο.
Λίγα λόγια για την τζακαράντα
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό καλλωπιστικό δέντρο γρήγορης ανάπτυξης που ανήκει στην οικογένεια της μπιγκόνιας. Η επίσημη ονομασία του είναι ιακαράνδη η μιμηλήφυλλος. Το τροπικό φυλλοβόλο δέντρο προέρχεται από τη Νότια Αμερική, κυρίως την Αργεντινή και τη Βραζιλία και μπορεί να ξεπεράσει σε ύψος τα 20 μέτρα. Ευδοκιμεί σε περιοχές με ήπιο κλίμα και δεν αντέχει στους παγετούς. Αγαπά τον ήλιο και απαιτεί καλά στραγγιζόμενα εδάφη.
Πώς έφθασε στη χώρα μας
Η τζακαράντα φημολογείται ότι ήρθε στην Αθήνα το 1839 μαζί με τα 15.000 καλλωπιστικά φυτά που έφερε από τη Γένοβα ο αρχικηπουρός της βασίλισσας Αμαλίας για τη δημιουργία του Εθνικού (τότε Βασιλικού) Κήπου.
Τα μωβ δέντρα που ύμνησε μέχρι και ο Γιώργος Σεφέρης
Τα μωβ δέντρα ύμνησε μέχρι και ο Γιώργος Σεφέρης στο ποίημα του «Κerk Str. Oost, Pretoria, Τransvaal» από την συλλογή «Ημερολόγιο Καταστρώματος, Β’», όταν ο Νομπελίστας ποιητής υπηρετούσε ως Γραμματέας της Ελληνικής Πρεσβείας στη Νότια Αφρική το 1941.
«Οι τζακαράντες παίζοντας καστανιέτες και χορεύοντας / ρίχναν γύρω στα πόδια τους ένα μενεξεδένιο χιόνι.
Αδιάφορα όλα τ’ άλλα, κι αυτό / το Βένουσμπεργκ της γραφειοκρατίας με τους διπλούς / τους πύργους και τα διπλά του επίχρυσα ρολόγια / ναρκωμένα βαθιά σαν ιπποπόταμος μες στο γαλάζιο. / Και τρέχαν τ’ αυτοκίνητα δείχνοντας / γυαλιστερές πλάτες όπως τα δελφίνια. / Στο τέλος του δρόμου μας περίμενε / δρασκελώντας αργόσχολα μες στο κλουβί του / ο ασημένιος φασιανός της Κίνας / ο Ευπλόκαμος Νυχθήμερος όπως τον λένε.
Και να σκεφτείς πως ξεκινήσαμε αποχαιρετώντας / με την καρδιά γεμάτη σκάγια / τον Ονοκρόταλο τον Πελεκάνο – αυτόν / που είχε ύφος τσαλαπατημένου πρωθυπουργού / στο ζωολογικό κήπο του Καϊρου»
Πραιτώρια, Οχτώβρης 1941