Ανακαλύψτε μοναδικές ιδέες για ημερήσιες εκδρομές από τη Θεσσαλονίκη που θα σας προσφέρουν στιγμές χαλάρωσης και επαφής με τη φύση. Από το ιστορικό χωριό Εξοχή Δράμας μέχρι την πανέμορφη Παιονία, κάθε προορισμός κρύβει τη δική του μαγεία και ιστορία. Ετοιμαστείτε να εξερευνήσετε εκπληκτικά τοπία και να απολαύσετε την τοπική κουλτούρα σε κοντινές αποδράσεις που θα σας αναζωογονήσουν.
Μπορεί να βρισκόμαστε στην «καρδιά» του χειμώνα όμως το σκηνικό του καιρού παραπέμπει περισσότερο σε αρχές άνοιξης ή φθινοπώρου.
Και τι καλύτερο λοιπόν από το να εκμεταλλευτείς αυτή τη συνθήκη και να γνωρίσεις νέους τόπους που «κουβαλούν» τη δική τους ιστορία, αλλά και θα σου χαρίσουν μοναδικές στιγμές δίπλα στη φύση.
Πάρε λοιπόν ιδέες και ετοιμάσου για ένα… break λίγων ωρών από τη «βαβούρα» της πόλης.
Εξοχή Δράμας: Ένα χωριό που κρύβει όμορφα μυστικά
Η Εξοχή αποτελεί ένα ιστορικό και πανέμορφο χωριό, το οποίο μέχρι το 1928 ονομαζόταν Βέσμη.
Η Βέσμη αναφέρεται από την εποχή του Ομήρου. Το όνομα Vesmi στον δυτικό κόσμο σημαίνει ανυπότακτος, δυναμικός και ελεύθερος άνθρωπος, έτοιμος να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Ενώ η ονομασία Βέσμη, πιθανόν να προέρχεται από την εύοσμη περιβάλλουσα τοποθεσία.
Το χωριό είναι κτισμένο στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Περίβλεπτος (1.270 μ.), το χαμηλότερο της οροσειράς του Ορβήλου, που μοιράζονται Ελλάδα και Βουλγαρία.
Η Εξοχή βρίσκεται σε υψόμετρο 610 μέτρων και σύμφωνα με την απογραφή του 2021 είχε 150 μόνιμους κατοίκους.
Μέχρι την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923 μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, κατοικούνταν από μουσουλμάνους, ενώ αργότερα εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Έλληνες πρόσφυγες από την περιοχή του Πόντου, προερχόμενοι κυρίως από την Κερασούντα.
Μάλιστα, οι συγκεκριμένοι πρόσφυγες δημιούργησαν – με τη βοήθεια της πολιτείας – ένοπλες ομάδες που είχαν επιφορτιστεί (μέχρι και το 1926) με την αντιμετώπιση των ένοπλων κομιτατζήδων που δρούσαν στην ελληνοβουλγαρική μεθόριο. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, διεξήχθη στην Εξοχή κατά την 28η Ιουνίου του 1948 μάχη ανάμεσα σε αντάρτες του ΔΣΕ και κυβερνητικές δυνάμεις.
Κοντά στον οικισμό βρίσκεται ο ομώνυμος συνοριακός σταθμός που αποτελεί την είσοδο στην γειτονική Βουλγαρία.
Ιστορικά κτίρια στην Εξοχή είναι το τζαμί και το χαμάμ του χωριού. Από το 1946 ξεκίνησε η κατασκευή πυρήνων για την εγκατάσταση κατοίκων του χωριού, στο πλαίσιο του σχεδίου Μάρσαλ, η οποία όμως διεκόπη το 1951 διότι τα κατασκευαστικά σχέδια των πυρήνων δεν εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των προσφύγων κατοίκων, οι οποίοι είχαν ανάγκη από ευρύχωρα σπίτια, με μεγάλες αυλές και βοηθητικούς χώρους, για τις καλλιεργητικές και κτηνοτροφικές τους ανάγκες.
Το Σχολείο του χωριού κτίσθηκε το 1928. Ο περιβάλλων χώρος του οικισμού είναι γεμάτος από σπάνιες φυσικές ομορφιές, πλούσιος σε αυτοφυή super-foods.
Απόσταση από τη Θεσσαλονίκη: 2 ώρες και 23 λεπτά
Ο φυσικός πλούτος της Παιονίας
Το «πλατύροο» ποτάμι του Αξιού που διασχίζει την κοιλάδα της Παιονίας υμνήθηκε από τον Όμηρο και τους αρχαίους ποιητές και φιλοσόφους όσο λίγα από τα φυσικά κάλλη της χώρας μας. Η εύφορη γη της Παιονίας παράγει από τα σπλάχνα της μια μεγάλη ποικιλία ποιοτικών αγροτικών προϊόντων, ενώ οι αμπελώνες της που αναπτύσσονται στις πλαγιές του Πάικου, δίνουν απλόχερα το πιο γευστικό κρασί των Βαλκανίων.
Το όρος Πάικο είναι μια γοητευτική πρόκληση για τους επισκέπτες που θέλουν να συνδυάσουν την επαφή με τη φύση και τις πεζοπορικές διαδρομές στις πλαγιές του.
Ανάμεσα στα γραφικά χωριά του βουνού με τα παραδοσιακά καφενεία και το καλό φαγητό, ρέουν γάργαρα τα νερά των ποταμών και σχηματίζουν καταρράκτες και μικρές πηγές με δροσερό πόσιμο νερό.
Στις κρυφές «γωνιές» των πλαγιών του βουνού, ακολουθώντας την κατάλληλη σηματοδότηση, οι επισκέπτες θα ανακαλύψουν τη λίμνη Μεταλλείου και τη σμαραγδένια λίμνη.
Τμήμα του ποταμού Μέγα Ρέμα εκβάλει στη λίμνη δημιουργώντας καταρράκτες γνωστούς ως καταρράκτες του Σκρα. H σμαραγδένια λίμνη βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4 χιλιομέτρων από το χωριό Σκρα και το τοπικό Μουσείο Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η λίμνη σε συνδυασμό με τους καταρράκτες αποτελούν αξιοθέατο της περιοχής, με αρκετούς επισκέπτες κάθε χρόνο.
Η τεχνητή λίμνη Μεταλλείου έχει δημιουργηθεί έπειτα από κατασκευή φράγματος στον ποταμό Μέγα Ρέμα, παραπόταμο του Αξιού. Έχει μήκος 2 χλμ και μέγιστο βάθος 35 μέτρα. Βρίσκεται βορειοδυτικά της Πηγής μετά από 10 χιλιόμετρα δασικού δρόμου.
Στο μονοπάτι των 12 χιλιομέτρων στις όχθες του Αξιού ποταμού η φύση έχει δημιουργήσει ένα τοπίο μοναδικής ομορφιάς που συνδυάζει τη ζωντάνια του ρέοντος νερού με το πυκνό πλατανόδασος.
Η Παιονία είναι ένας πλούσιος και ευλογημένος από τη φύση τόπος.
Απόσταση από τη Θεσσαλονίκη: 1 ώρα και 17 λεπτά (για τη λίμνη Μεταλλείου)
Απόσταση από τη Θεσσαλονίκη: 1 ώρα και 35 λεπτά (για τη σμαραγδένια λίμνη)
Άγκιστρο: Τόπος απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς
Το Άγκιστρο είναι ένα όμορφο χωριό, χτισμένο στους πρόποδες του ομώνυμου όρους, δίπλα στη συνοριακή γραμμή με τη γειτονική Βουλγαρία. Ένας ευλογημένος τόπος απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει τα ευεργετήματα του παλαιότερου φυσικού χαμάμ της Ελλάδας. Ένας τόπος που διατηρεί ζωντανή την ιστορικότητα, την παράδοση, τα ήθη και έθιμά του.
Η αρχή της ιστορίας του χωριού χάνεται στα βάθη των αιώνων. Επί βασιλείας Φιλίππου Β’ της Μακεδονίας, 4ος αιώνας π.Χ., λειτουργούσαν στο όρος Άγκιστρο, μεταλλεία σιδήρου και χρυσού, που χρηματοδότησαν, μαζί με τα μεταλλεία του Παγγαίου, την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασία. Εκείνη η εποχή σηματοδοτείται και με την ανακάλυψη των θερμών νερών που αναβλύζουν από τα βουνά, με αποτέλεσμα να παρατηρείται έντονη ανθρώπινη παρουσία για τους επόμενους αιώνες μέχρι και σήμερα. Το πέτρινο λουτρό, χρονολογείται από τη Βυζαντινή εποχή όπως και ο πύργος στο κέντρο του χωριού, που λειτούργησε ως ρολόι κατά τον 14ο αιώνα. Επί τουρκοκρατίας το χωριό ονομαζόταν Τσιγγέλι, με τον μπέη της περιοχής και το χαρέμι του να απολαμβάνουν τα ζεστά νερά του λουτρού, καθώς το μνημείο αποτελούσε το ιδιωτικό του χαμάμ.
Το Άγκιστρο στο πέρασμα των χρόνων υπέστη σοβαρές καταστροφές σε όλες τις δύσκολες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας (βαλκανικοί πόλεμοι, Α’ και Β΄ παγκόσμιος πόλεμος, εμφύλιος). Λόγω της ιδιαίτερης γεωπολιτικής θέσης υπήρξε για πολλά χρόνια στρατιωτικοποιημένη ζώνη. Αυτή τη στιγμή στο χωριό ζουν περίπου 400 κάτοικοι που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία, την υλοτομία, αλλά και τα τουριστικά επαγγέλματα.
Το Άγκιστρο είναι το βορειότερο χωριό του νομού Σερρών και ανήκει στον δήμο Σιντικής. Χτισμένο στους πρόποδες του ομώνυμου όρους (Όρος Άγκιστρο ή Τσιγκέλι με υψόμετρο 1.294μ), κοντά στα γνωστά οχυρά του Ρούπελ, δεσπόζει ακριβώς δίπλα στη συνοριακή γραμμή με τη γειτονική Βουλγαρία. Αναπόσπαστο στοιχείο της φυσικής ταυτότητας της περιοχής είναι οι επιβλητικοί ορεινοί όγκοι, οι πυκνές ζώνες βλάστησης, τα αμέτρητα ρυάκια με πεντακάθαρο παγωμένο νερό και φυσικά τα θερμά λουτρά. Η πανίδα και χλωρίδα της περιοχής παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον με μεγάλη οικολογική αξία. Μεγάλο μέρος της περιοχής καλύπτεται από καλλιεργήσιμες εκτάσεις με κυριότερες καλλιέργειες τα σιτηρά, το καλαμπόκι αλλά και τα οπωροφόρα δέντρα.
Η πολυμορφία του φυσικού περιβάλλοντος καθιστά το Άγκιστρο ιδανικό για πολλές δραστηριότητες, όπως τρέξιμο, πεζοπορία, ποδηλασία.
Απόσταση από Θεσσαλονίκη: 1 ώρα και 27 λεπτά
Κασσανδρινό: Ένα χωριό σε μια κοιλάδα πνιγμένη στο πράσινο με ένα πανέμορφο πευκόφυτο ορίζοντα
Στο κέντρο της χερσονήσου Κασσάνδρας, σε μια κοιλάδα πνιγμένη στο πράσινο με ένα πανέμορφο πευκόφυτο ορίζοντα, απλώνεται το χωριό Κασσανδρινό. Ένα παραδοσιακό χωριό με 100 σπiτια και 250 μόνιμους κατοίκους. Είναι πολύ παλιό χωριό, που το όνομά του κατά μια εκδοχή, το πήρε από τη γειτονική Κασσάνδρεια, γιατί σ’ αυτό είχαν τα χειμαδιά τους οι μεγαλοκτηνοτρόφοι της.
Η απάνεμη, ήρεμη και πανέμορφη κοιλάδα, που βρίσκεται το χωριό, ήταν κατοικημένη και κατά την αρχαιότητα και κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Το μαρτυρούν απομεινάρια κτισμάτων αλλά και η εκκλησία της Αγίας Τριάδας (παλιά κατακόμβη) με θαυμαστές τοιχογραφίες.
Το χωριό καταστράφηκε συθέμελα από τους Τούρκους στο χαλασμό της Κασσάνδρας το 1821. Άρχισε να ξαναχτίζεται μετά το 1826 από αυτούς που επέζησαν και επέστρεψαν δειλά-δειλά στον τόπο τους.
Η εκκλησία του χωριού Κοίμηση της Θεοτόκου κτiστηκε στη δεκαετία του 1950 από πελεκετή ντόπια πέτρα. Γιορτάζει στις 15 Αυγούστου.
Σε απόσταση 3 χιλ. Ν.Α. τον χωριού, σε μια μαγευτική τοποθεσία με αιωνόβια δένδρα αρίης, είναι κτισμένο το πανέμορφο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Κάθε χρόνο στη μνήμη του Αγίου (23 Απριλiου) γίνεται παραδοσιακό πανrιγύρι.
Το χωριό διαθέτει κοσμικές ταβέρνες με νόστιμους μεζέδες, σούπερ μάρκετς, καφέ μπαρ, αρτοποιείο.
Τα σπουδαιότερα προϊόντα του χωριού είναι λάδι και μέλι αρίστης ποιότητας.
Κασσανδρινό: Φθινοπωρινή ηρεμία στην ορεινή ΧαλκιδικήΝότια του χωριού και σε απόσταση 6 χιλ. από αυτό, κοντά στη θάλασσα, βρίσκεται ο οικισμός ΜΟΛΑ ΚΑΛΥΒΑ, που ανήκει στην κοινότητα Κασσανδρινού.
Λέγεται ότι το όνομά του το πήρε από έναν φύλακα, που είχαν οι καλόγεροι σ’ αυτήν την περιοχή. Ονομαζόταν Μόλας και διέμενε σε μια καλύβα, Στου Μόλα την Καλύβα έλεγαν οι ντόπιοι. Έτσι έμεινε το όνομα ΜΟΛΑ ΚΑΛΥΒΑ.
Διαθέτει ξενοδοχεία ταβέρνες, κλαμπ, μπαρ, ενοικιαζόμενα δωμάτια, σούπερ μάρκετ κ.λ.π..
Η Μόλα καλύβα με το ήρεμο παραδεισένιο τοπίο, το ξηρό κλίμα, την απέραντη πανέμορφη παραλία της, προσφέρεται για τους λάτρεις της ησυχίας και της φυσικής ομορφιάς.
Απόσταση από Θεσσαλονίκη: 1 ώρα και 16 λεπτά
Όρμα: Ένα φυσικός παράδεισος της Αλμωπίας
Η Όρμα είναι ένα από τα ομορφότερα χωριά της Αλμωπίας, στους πρόποδες του όρους Βόρα.
Ένα φυσικό περιβάλλον όπου κυριαρχούν τα τρεχούμενα νερά, το πέτρινο γεφυράκι, τα γιγάντια πλατάνια και οι δεκάδες στολισμένες γλάστρες.
Η Όρμα βρίσκεται στα σύνορα της Ελλάδας με τα Σκόπια δίπλα στα Λουτρά Πόζαρ. Παλαιότερα ονομαζόταν Τρέσινο.
Η ονομασία του χωριού οφείλεται κατά μια εκδοχή στην ομώνυμη αρχαία μακεδονική πόλη που τοποθετείται στην ευρύτερη περιοχή ενώ σύμφωνα με άλλη από τα νερά του ποταμού που ξεχύνονταν ορμητικά μέσα από το βουνό.
Αποτελεί το δεύτερο τουριστικό προορισμό της Αλμωπίας μετά το Λουτράκι, διαθέτοντας εστιατόρια, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία.
Η κεντρική πλατεία του χωριού είναι γεμάτη με πλατάνια. Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο αλλά πανηγυρίζει στις 27 Οκτωβρίου του Αγίου Νέστορος.