Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος, σε μια συγκινητική συνέντευξη με τη Νάντια Μπουλέ, μοιράστηκε την εμπειρία του από την απώλεια των γονιών του από καρκίνο και το δύσκολο ταξίδι του πένθους. Ο δημοσιογράφος μίλησε για τις ενοχές που ένιωσε όχι λόγω του πένθους, αλλά εξαιτίας του αλκοόλ, το οποίο χρησιμοποίησε για να αντέξει την κατάσταση.
Περιέγραψε τις τελευταίες στιγμές των γονιών του, τονίζοντας την ανυπόφορη θλίψη και την ανάγκη του να προστατευτεί συναισθηματικά. Παράλληλα, εξέφρασε την εσωτερική του πάλη με τα συναισθήματα και την επιθυμία του να ζήσει το πένθος, το οποίο είχε «νεκρώσει» μέσω του αλκοόλ.
Διαβάστε παρακάτω
Σε μια από τις πιο συγκλονιστικές συνεντεύξεις του, ο Δημήτρης Ουγγαρέζος μίλησε ανοιχτά στη Νάντια Μπουλέ μέσα από το podcast της, WellBe, πολλά χρόνια μετά τον χωρισμό τους, ανοίγοντας την καρδιά του για τον θάνατο των γονιών του, την «κωλο-αρρώστια» -όπως ο ίδιος χαρακτήρισε τον καρκίνο- και το δύσκολο ταξίδι του πένθους.
«Δεν είναι μόνο τα στάδια του πένθους, τα συναισθήματα και η διάρκειά τους. Τα διάβασα, τα είδα σε ταινίες, αλλά μετά το 2ο-3ο δεν ταυτίζονταν με αυτό που ένιωθα. Το μόνο που σίγουρα βίωσα είναι η επανεξέταση των γεγονότων, με σκοπό να καταλάβω αν μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό και οι γονείς μου, που έφυγαν με διαφορά έξι μηνών, θα μπορούσαν να κερδίσουν έστω και μία ώρα ζωής», είπε αρχικά ο Δημήτρης Ουγγαρέζος.
Και συνέχισε: «Κάποια στιγμή ο πατέρα μου μου το είπε ότι κουράστηκε. Μου είπε “Κουράστηκα Δημήτρη”. Ήταν Χριστούγεννα και μετά από έναν μήνα έφυγε. Σαν να μου έλεγε “δεν αντέχω άλλο να προσπαθώ”. Θεωρώ ότι ο Θεός μας έχει δώσει τη δύναμη να το παρατήσουμε. Στο φευγιό έχουμε μια μικρή δικαιοδοσία».
Σε άλλο σημείο, ο γνωστός δημοσιογράφος αναφέρθηκε και στη μητέρα του, λέγοντας: «Η μαμά μου κρατούσε τις ισορροπίες στην οικογένεια. Αν έφευγε εκείνη πρώτη, θα έπρεπε με τον μπαμπά να αποκαταστήσουμε μια επικοινωνία που γέμιζε εκείνη. Μια γέφυρα που λεγόταν μαμά».
Για τις τελευταίες στιγμές της μητέρας του, ο Δημήτρης Ουγγαρέζος ανέφερε: «Αυτή η κ@@@ια σε κάνει να δεις τον άνθρωπό σου και να λες “αν δεν γίνεται να γίνει καλά, ας φύγει για να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει”. Τον βλέπεις να λιώνει, να γίνεται σκιά του εαυτού του. Ο πόνος ήταν μέρος της ύπαρξής μου. Σταμάτησε να μιλάει, να επικοινωνεί. Μόνο όταν μπήκα εγώ στο δωμάτιο έβγαλε μια κραυγή, αυτό. Δεν κατάλαβα τίποτα, σαν να φόρεσα μια πανοπλία και έκανα ό,τι έπρεπε να γίνει. Ήμουν κρυμμένος μέσα μου».
«Δεν είχα την πολυτέλεια να καταλάβω τι έγινε. Υπέπεσα, μια εβδομάδα έτρωγα comfort food, τρώω συναισθηματικά. Ήταν χειρότερο το συναίσθημα, το πρωί ήμουν σ@@α. Μετά άρχισα να πίνω. Ωραία ήταν όταν έπινα, από ένα σημείο και μετά δεν με έπιανε. Το πρωί, συν ότι αισθανόμουν άθλια, ήθελα να ζήσω το πένθος, δεν μου άρεσε που το είχα νεκρώσει και συν τοις άλλοις μου δημιουργήθηκαν τύψεις, οι οποίες όμως δεν ήταν απόρροια του πένθους, αλλά του αλκοόλ. Δεν πάλεψα τίποτα. Δεν έκλαψα ποτέ. Τώρα, τον τελευταίο χρόνο σπάω, αλλά μερικά πράγματα δεν θέλω να τα εκθέτω».
Συνοπτικά
- Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος μοιράστηκε την εμπειρία του από την απώλεια των γονιών του και τις ενοχές που ένιωσε λόγω του αλκοόλ.
- Περιέγραψε τις τελευταίες στιγμές των γονιών του και την ανυπόφορη θλίψη που ένιωσε, προσπαθώντας να προστατευτεί συναισθηματικά.
- Εξέφρασε την πάλη του με τα συναισθήματα και την επιθυμία του να ζήσει το πένθος, το οποίο είχε «νεκρώσει» μέσω του αλκοόλ.
- Ο Ουγγαρέζος αναφέρθηκε στη σημαντική επιρροή της μητέρας του στην οικογένεια και τις δυσκολίες της απώλειάς της.