Η Λένα Μαντά, γνωστή συγγραφέας, μοιράστηκε μέσω μιας συγκινητικής ανάρτησης τις σκέψεις της για τον Αύγουστο, έναν χρόνο μετά την απώλεια του συζύγου της. Ανέφερε ότι πέρασε τον μήνα μόνη στο σπίτι της, χωρίς τα παιδιά της, επιλέγοντας συνειδητά τη μοναχικότητα για να φροντίσει τον εαυτό της.
Αν και το πένθος είναι μια μακροχρόνια διαδικασία, η Μαντά βρήκε παρηγοριά στη γραφή, το διάβασμα και την εσωτερική της σύνδεση. Υπογράμμισε τη σημασία του να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να βιώνει τη θλίψη και να προχωράμε προς την αποδοχή.
Η ανάρτηση έκλεισε με την ευχή για έναν καλό μήνα, εκφράζοντας την επιθυμία της για λίγο παραπάνω Αύγουστο.
Διαβάστε παρακάτω
Με μια συγκινητική ανάρτηση υποδέχτηκε τον Σεπτέμβριο η Λένα Μαντά, η οποία μοιράστηκε τις σκέψεις της για τον φετινό Αύγουστο, έναν χρόνο μετά τον θάνατο του συζύγου της.
Η γνωστή συγγραφέας, ανήρτησε δυο φωτογραφίες, μέσα από τις οποίες περιέγραψε το καλοκαίρι της και τις συνόδευσε με ένα μακροσκελές μήνυμα.
Η Λένα Μαντά εξομολογήθηκε ότι πέρασε τον Αύγουστο μόνη στο σπίτι της, χωρίς την παρουσία των παιδιών της. Παρά τη μοναξιά της, περιέγραψε την εμπειρία της ως συνειδητά επιλεγμένη μοναχικότητα και αναγνώρισε ότι το πένθος είναι μια μακροχρόνια διαδικασία.
«Έτσι πέρασα τον Αύγουστο. Όπως ακριβώς τον ήθελα και τον σχεδίασα. Τα παιδιά μου έλειπαν κι εγώ έμεινα ολομόναχη στο σπίτι μου.
Έγραφα, διάβαζα, κεντούσα. Για πρώτη φορά μετά από ατελείωτα χρόνια (και δεν ξέρω αν το έκανα και πότε) είχα να φροντίσω μόνο εμένα και να κάνω ό,τι θέλω χωρίς κανένα «πρέπει».
Μιλούσα ελάχιστα στο τηλέφωνο (με Κλαίρη και Θάλεια) και μετά σιωπή. Βγήκα δυο βράδια για ποτό με την Ειρήνη και μια για σουβλάκια!
Έκλαιγα οπότε ήθελα και για όσο ήθελα, έπιασα τον εαυτό μου να του μιλάει σαν να ήταν δίπλα μου και κάποιες μέρες κατόρθωνα να μην τον σκέφτομαι.
Μοναξιά όμως δεν ένιωσα ούτε λεπτό! Ήταν μοναχικότητα συνειδητά επιλεγμένη. Το πένθος είναι μαραθώνιος, όχι αγώνας ταχύτητας. Δεκατέσσερις μήνες μετά, το «θηρίο» του πόνου κάνει διαλείμματα πια και κοιμάται.
Όταν ξυπνάει το αφήνω και βρυχάται. Παραδίνομαι στη θλίψη και ξεσπάω κλαίγοντας. Αναγκαίο και αυτό. Είναι ο μόνος δρόμος για την αποδοχή και για να πας παρακάτω… Συμπέρασμα: Το… κουβεντολόι με τον εαυτό μας, η σύνδεση μας μαζί του, είναι δώρο που πότε πότε, καλό είναι να το προσφέρουμε σε μας τους ίδιους… ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!
ΥΓ. Ήθελα λίγο Αύγουστο ακόμα…», έγραψε η Λένα Μαντά στην ανάρτησή της.
Σου θυμίζουμε, ότι ο σύζυγος της Λένας Μαντά έφυγε από τη ζωή τον Ιούνιο του 2024, με τον οποίο ήταν μαζί 40 χρόνια.
Συνοπτικά
- Η Λένα Μαντά μοιράστηκε τις σκέψεις της για τον Αύγουστο, έναν χρόνο μετά την απώλεια του συζύγου της, επιλέγοντας τη μοναχικότητα για προσωπική φροντίδα.
- Βρήκε παρηγοριά στη γραφή και το διάβασμα, αναγνωρίζοντας το πένθος ως μακροχρόνια διαδικασία που απαιτεί αποδοχή και εσωτερική σύνδεση.
- Η συγγραφέας τόνισε τη σημασία του να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να βιώνει τη θλίψη, ώστε να προχωρήσουμε προς την αποδοχή.
- Η ανάρτησή της έκλεισε με ευχές για έναν καλό μήνα και την επιθυμία για λίγο παραπάνω Αύγουστο.