Η Δώρα Χρυσικού, σε μια συγκινητική συνέντευξη στο κανάλι Rainbow Mermaids, αποκαλύπτει τις δύσκολες στιγμές που βίωσε η μητέρα της κατά την εγκυμοσύνη, όταν υπέστη κακοποίηση και απέβαλε από το ξύλο.
Η ηθοποιός μοιράζεται τις αναμνήσεις της από το διαζύγιο των γονιών της, που συνέβη όταν ήταν μόλις τεσσάρων ετών, και εκφράζει την εκτίμησή της για την ανεξαρτησία και την ελευθερία που της παρείχε ο πατέρας της, ο οποίος την μεγάλωσε με έναν ανοιχτό και υποστηρικτικό τρόπο.
Διαβάστε παρακάτω
Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση προχώρησε η Δώρα Χρυσικού στη νέα συνέντευξη που παραχώρησε στις Rainbow Mermaids και το κανάλι τους στο Youtube,
Η Δώρα Χρυσικού αναφέρθηκε στους γονείς της και τις δυσκολίες που βίωσε η μητέρα της. Ακόμα, η ηθοποιός μίλησε και για το πώς βίωσε η ίδια το διαζύγιο των γονιών της το οποίο ήρθε όταν εκείνη ήταν ακόμη 4 -περίπου – ετών.
«Ναι, η αλήθεια είναι ότι είμαι παιδί γονέων πολύ δυνατό και πολύ διαφορετικών προσωπικοτήτων, για αυτό και μείναμε πάρα πολύ λίγα χρόνια μαζί. Μείνανε σκάρτα τέσσερα χρόνια μαζί. Αλλά ήτανε πολύ σημαντικές προσωπικότητες, ο καθένας στην οντότητά του. Γνωρίστηκαν το 1975, όταν βγήκε η μαμά μου από το ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Η μαμά μου μέσα στο ΕΑΤ-ΕΣΑ -και αυτό είναι κάτι που δεν έχω ξαναπεί- ήταν έγκυος, και από το πολύ ξύλο απέβαλε. Φυλακίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. Έμεινε έξι μήνες και της είχαν πει και ότι δε θα μπορέσει να κάνει παιδί. Εκεί, η αλήθεια είναι, ότι έμεινε έγκυος με τον μπαμπά μου και έχασε ένα μωρό έξι μηνών. Δηλαδή της το πήραν όταν ήταν σχηματισμένο παιδί. Αλλά έμεινε πολύ σύντομα έγκυος. Και αναγκάστηκε να μείνει για εννιά μήνες στο κρεβάτι, για να μπορέσει να με κάνει.
Γενικώς, επειδή οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν πολύ μικρή, ήμουν τριών – τεσσάρων ετών, δεν έχω μνήμη των γονιών μου μαζί. Έχω μνήμη από τότε που ξεκίνησα να πηγαίνω στο σπίτι του μπαμπά στη Λάρισα. Ήταν δύο πάρα πολύ πολιτισμένοι άνθρωποι. Εγώ ζούσα με τη μαμά στην Αθήνα. Ο μπαμπάς μου έφυγε και πήγε στη γενέτειρά του, στη Λάρισα, και εγώ όλα μου τα παιδικά μου καλοκαίρια και τις γιορτές τις περνούσα στη Λάρισα με τον μπαμπά. Οπότε είχα πολύ την μνήμη από πολύ μικρή ότι οι γονείς μου είναι χωρισμένοι και έχουνε δύο σπίτια. Αλλά ήξερα πως σε ό,τι αφορά εμένα, στα σημαντικά, είναι πάντα μαζί.
Γεννήθηκα μέσα από μία περιπέτεια, μέσα από έναν μεγάλο έρωτα, νομίζω. Ο πατέρας μου ήταν πολιτικός μηχανικός, και μάλιστα η γειτονιά που μέναμε ήταν τα Ταμπάκικα, στη Λάρισα. Ο πατέρας μου με μεγάλωσε με απόλυτη ελευθερία και εμπιστοσύνη. Με είχανε μπολιάσει να είμαι πάρα πολύ ανεξάρτητη. Έβγαινα μέχρι τις εφτά το πρωί και πήγαινα στα μπαρ και σε αυτά. Και μετά φυσικά μου κακοφαινόταν που πήγαινα πίσω (σ.σ. στην Αθήνα) στο πρόγραμμα, στο ιδιωτικό σχολείο».