Ο Δημήτρης Σκαρμούτσος, σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Πάμε Δανάη», μοιράστηκε τις επαγγελματικές προτάσεις που έχει δεχθεί, αποκαλύπτοντας ότι, παρά την επαγγελματική του ζωή στα άκρα, ως πατέρας είναι πολύ συντηρητικός.
Ειδικότερα, δήλωσε ότι αποτρέπει τα παιδιά του από τη μαγειρική, θεωρώντας ότι δεν είναι κατάλληλο επάγγελμα για νέους.
Επιπλέον, ανέφερε την προσωπική του φιλοσοφία σχετικά με τα τατουάζ και την άποψή του για τα αφροδισιακά τρόφιμα, τονίζοντας ότι δεν συνδέει το φαγητό με τον έρωτα.
Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω:
Για τις διάφορες επαγγελματικές προτάσεις που έχει δεχθεί κατά καιρούς, αλλά και το πώς είναι ως μπαμπάς μίλησε ο Δημήτρης Σκαρμούτσος στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και στη δημοσιογράφο Κατερίνα Νινιού.
«Όλα αυτά τα χρόνια εννοείται ότι είχε προτάσεις να κάνω και άλλα πράγματα. Είχα προτάσεις να κάνω ταινίες, θέατρο… Τελείως εκτός από μένα…» αποκάλυψε αρχικά ο Δημήτρης Σκαρμούτσος.
«Το πρώτο τατουάζ μου το έκανα στα 14, ξεκίνησα γιατί μου άρεσε σαν φιλοσοφία… Θεωρώ ότι αν ήμουν καλός στη ζωγραφική, δε θα είχα γίνει μάγειρας, θα είχα γίνει τατουατζής. Ο μεγάλος μου γιος, ο Δημήτρης έχει κάνει 1-2 τατουάζ, τουλάχιστον τόσα ξέρω εγώ. Μπορεί να έχει κάνει και άλλα και να μη τα ξέρω. Στην αρχή μου φάνηκε πολύ περίεργο. Είναι άλλο πράγμα το τι έκανα εγώ στη ζωή μου και τι τράβηξαν οι δικοί μου γονείς από εμένα, και άλλο πράγμα το τι κάνουν τα δικά μου παιδιά.
Ενώ όλη μου τη ζωή έζησα στα άκρα, σαν πατέρας είμαι πολύ συντηρητικός. Ειδικά τον Δημήτρη από πολύ μικρό τον έσπρωχνα μακριά από τη μαγειρική. Το ίδιο θα κάνω και με τον Αλέξανδρο γιατί δεν είναι ένα πολύ καλό επάγγελμα για νέα παιδιά. Επίσης, δε θα ήθελα ποτέ να συγκριθούν με εμένα» είπε σε άλλο σημείο ο γνωστός σεφ για τη σχέση με τα δυο παιδιά του και τον ρόλο του ως μπαμπάς.
Όσο για τον μύθο των αφροδισιακών τροφών, ο Δημήτρης Σκαρμούτσος ανέφερε: «Δεν ισχύει ότι ο έρωτας περνάει από το στομάχι. Δε συνδέω ποτέ το φαγητό με τον έρωτα. Ούτε ότι υπάρχουν αφροδισιακές τροφές πιστεύω. Νομίζω είναι μύθος, τα έχω δοκιμάσει όλα. Εννοείται ότι μου έχουν γυρίσει πιάτο στο μαγαζί. Συνέχεια. Ακόμα και τώρα… Έχω μάθει από πολύ μικρός, ότι δε μαγειρεύουμε για εμάς αλλά για τον πελάτη μας…».