Ο Γιάννης Στάνκογλου, σε συνέντευξή του στο "Πρωινό Σαββατοκύριακο", μίλησε για την κοινή επιμέλεια των παιδιών του με την πρώην σύζυγό του, αποκαλύπτοντας ότι περνάει 3,5 μέρες την εβδομάδα μαζί τους.
Ανέφερε τη δυσκολία του χωρισμού, ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά, και τόνισε τη σημασία της παρουσίας και των δύο γονιών στη ζωή τους.
Επίσης, αποκάλυψε ότι η 16χρονη κόρη του έχει μοιραστεί μαζί του τον πρώτο της έρωτα, δείχνοντας την ανοιχτή επικοινωνία που έχουν μεταξύ τους.
Διαβάστε παρακάτω
Ο Γιάννης Στάνκογλου βρέθηκε καλεσμένος στο Πρωινό Σαββατοκύριακο όπου μίλησε για την πορεία του και την πατρότητα.
Ο γνωστός ηθοποιός ανέφερε πως με την πρώην σύζυγό του έχουν τη συνεπιμέλεια των παιδιών τους, περνώντας τη μισή εβδομάδα και με τα δυο του παιδιά.
«Έχω τη συνεπιμέλεια, είμαι με τα παιδιά μου πολύ συχνά, 3,5 μέρες την εβδομάδα είμαι με τα παιδιά μου. Όταν είμαι μόνος μου ζω και κάτι το οποίο δεν θυμάμαι, είχα καιρό να το ζήσω, το να είμαι μόνος μου, να κάνω ό,τι θέλω.
Δεν υπάρχει χωρισμός που δεν είναι δύσκολος. Αν είσαι άνθρωπος νοήμων και όταν έχεις κάνει και παιδιά με αυτόν τον άνθρωπο, που είναι δική σου επιλογή, είναι δύσκολο. Είτε το θέλεις, είτε δεν το θέλεις», ανέφερε ο Γιάννης Στάνκογλου.
«Δεν μπορείς να στερήσεις από ένα παιδί τον γονιό του, είναι πολύ άσχημο όταν συμβαίνει», πρόσθεσε ο Γιάννης Στάνκογλου.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο ηθοποιός αναφέρθηκε στα παιδιά του, τονίζοντας πως η 16χρονη κόρη του έχει μιλήσει ήδη ανοιχτά για τον πρώτο της έρωτα.
«Η κόρη είναι στην εφηβεία και ο γιος στην προεφηβεία. Η κόρη μού τα λέει όλα. Μου έχει πει ότι έχει ερωτευτεί», παραδέχτηκε ο Γιάννης Στάνκογλου.
Συνοπτικά
- Ο Γιάννης Στάνκογλου μίλησε για την κοινή επιμέλεια των παιδιών του με την πρώην σύζυγό του, περνώντας 3,5 μέρες την εβδομάδα μαζί τους.
- Τόνισε τη δυσκολία του χωρισμού όταν υπάρχουν παιδιά και τη σημασία της παρουσίας και των δύο γονιών στη ζωή τους.
- Αποκάλυψε ότι η 16χρονη κόρη του μοιράστηκε μαζί του τον πρώτο της έρωτα, δείχνοντας την ανοιχτή επικοινωνία τους.
- Ο Στάνκογλου επισημαίνει την ανάγκη να μην στερείται ένα παιδί τον γονιό του, θεωρώντας το άσχημο όταν συμβαίνει.