Ο Γιώργος Κιμούλης, σε συνέντευξή του, αναφέρεται στο πώς διαχειρίζεται τις αρνητικές κριτικές που έχει δεχθεί κατά τη διάρκεια της καριέρας του, τονίζοντας ότι από μια ηλικία και μετά μαθαίνει κανείς να αγνοεί όσα δεν ισχύουν.
Επισημαίνει τη σημασία του ταλέντου, της τύχης και της αντοχής στη χυδαιότητα για την επιβίωση στον καλλιτεχνικό χώρο, προσέχοντας να μην αποκτήσει και ο ίδιος χυδαιότητα.
Αναφέρεται επίσης στον ρόλο του ως πατέρας, υπογραμμίζοντας τη σημασία της αποδοχής ότι μεγαλώνει μαζί με το παιδί του και όχι μόνο το ίδιο, και σημειώνει ότι τα παιδιά ενδιαφέρονται περισσότερο γι' αυτά που τους κρύβουμε παρά γι' αυτά που τους λέμε.
Διαβάστε παρακάτω
Με αφορμή τη νέα του παράσταση, ο Γιώργος Κιμούλης παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Λάμπρο Κωνσταντάρα και στην εκπομπή «Ραντεβού το ΣΚ».
O Γιώργος Κιμούλης μίλησε για τα όσα έχουν γραφτεί κατά καιρούς για τον ίδιο αλλά και το κατά πόσο αυτά τον επηρεάζουν όταν είναι αρνητικά.
«Έχω ακούσει πολλά για μένα. Όταν κάποιος είναι αναγνωρίσιμος σε έναν χώρο, το επίθετό του, δεν περιγράφει αυτό που ακριβώς είναι ο ίδιος. Το επίθετό του περιγράφει το σύνολο των γνωμών που έχει όλος ο κόσμος. Δε θα γκούγκλαρα το όνομά μου. Παλαιότερα μπορεί. Δε θα το έκανα επειδή είναι χαοτικό.
Από μια ηλικία και έπειτα, τα αρνητικά που ακούς όταν δεν είναι αληθινά, έχουν την ίδια βαρύτητα με τα θετικά που ακούς όταν δεν είναι αληθινά. Αδιαφορείς. Υπάρχει μια φράση που επαναλαμβάνω, είναι ότι για να κάνεις καριέρα σε αυτή τη δουλειά, να μπορέσεις δηλαδή να επιβιώσεις, χρειάζονται τρία πράγματα, ταλέντο, τύχη και αντοχή στη χυδαιότητα των άλλων. Το πιο επικίνδυνο από όλα είναι η αντοχή στη χυδαιότητα των άλλων είναι να μη σε αναγκάσει να αποκτήσεις κι εσύ χυδαιότητα» είπε ο Γιώργος Κιμούλης.
Στη συνέχεια, ο Γιώργος Κιμούλης αναφέρθηκε και στον ρόλο του ως πατέρας λέγοντας, «Δεν υπάρχει σχολείο γονέων. Δεν είναι εύκολο να μεγαλώνεις μαζί με το παιδί σου. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να αποδεχτείς ότι μεγαλώνεις μαζί με το παιδί σου και όχι ότι μεγαλώνεις το παιδί σου. Φίλος με το παιδί σου δε μπορείς να είσαι, όχι γιατί είσαι ανώτερος αλλά γιατί η διαφορά ηλικίας δημιουργεί μια απόσταση. Τα παιδιά δεν ακούνε αυτό που τους λέμε, αλλά αυτό που τους κρύβουμε γιατί αυτό έχει μια γοητεία για τα παιδιά».
Συνοπτικά
- Ο Γιώργος Κιμούλης τονίζει ότι από μια ηλικία και μετά μαθαίνει να αγνοεί τις αρνητικές κριτικές που δεν ισχύουν.
- Επισημαίνει ότι για να επιβιώσει κάποιος στον καλλιτεχνικό χώρο χρειάζεται ταλέντο, τύχη και αντοχή στη χυδαιότητα.
- Συζητά το ρόλο του ως πατέρας, υπογραμμίζοντας τη σημασία της αποδοχής ότι μεγαλώνει μαζί με το παιδί του.
- Τα παιδιά ενδιαφέρονται περισσότερο για όσα τους κρύβουμε παρά για όσα τους λέμε.