Ο ξαφνικός θάνατος του εικονολήπτη του ΑΝΤ1, Γιώργου Παυλάκη, σε ηλικία 54 ετών, σκόρπισε θλίψη στους συνεργάτες και φίλους του. Ο Παυλάκης, ενώ εργαζόταν σε ρεπορτάζ στη λίμνη του Μόρνου, ένιωσε αδιαθεσία και παρά την άμεση μεταφορά του στο κέντρο υγείας, δεν κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή.
Ο στενός του φίλος και συνεργάτης, Κωνσταντίνος Φλαμής, τον αποχαιρέτησε με συγκινητικά λόγια, περιγράφοντας τις τελευταίες στιγμές του και αναπολώντας τις κοινές τους εμπειρίες στο ρεπορτάζ. Η είδηση του θανάτου του συγκλόνισε το κανάλι και την κοινότητα, με πολλούς να εκφράζουν τη λύπη τους για την απώλεια ενός αγαπητού και αφοσιωμένου επαγγελματία.
Διαβάστε παρακάτω
Θλίψη έχει σκορπίσει ο ξαφνικός θάνατος του εικονολήπτη του ΑΝΤ1, Γιώργου Παυλάκη, που έφυγε από τη ζωή στα 54 του χρόνια ενώ ήταν για ρεπορτάζ στη λίμνη του Μόρνου με τον στενό του φίλο και συνεργάτη του Κωνσταντίνο Φλαμή.
Με ένα μακροσκελές κείμενο το οποίο δημοσίευσε στο flamis.gr ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Φλαμής αποχαιρετά τον φίλο του και περιγράφει πως τον έχασε σε μόλις 15 λεπτά.
Το συγκινητικό αντίο του ΑΝΤ1 στον Γιώργο Παυλάκη
Το κείμενο του Κωνσταντίνου Φλαμή
Σκηνή 1η Ρεπορτάζ για τον Antenna.
«Γιώργη που είσαι Γιώργη» φώναζα στις 12 σήμερα το μεσημέρι πάνω από ένα χωριό που είχε βυθιστεί στη λίμνη του Μόρνου αλλά είχε αναδυθεί εκ νέου λόγω λειψυδρίας. ΄Ότι είχα φθάσει στο Κάλλιο Φωκίδος. «Εδώ κάτω είμαι» μου φωνάζει και βλέπω το drone να σηκώνεται και να πετά πάνω από τα μισοβυθισμένα σπίτια. Μετά άρχισε η σκηνοθεσία του. Στήσου έτσι, πέτα μου δεξί ώμο μπροστά, κάτσε στα γόνατα να δείχνουμε το βάθος της λίμνης. Ανεβήκαμε, κάναμε και μερικές συνεντεύξεις, μπήκε ο καθένας στο αμάξι του και φύγαμε για Λιδωρίκι.
Σκηνή 2η Στο δρόμο.
Πίσω του πήγαινα και ξαφνικά βλέπω το χέρι του να μου κάνει νόημα να σταματήσω. Δεν είχαν περάσει 5 λεπτά από την ώρα που φύγαμε. «Μαλάκα δεν αισθάνομαι καλά». Χάνει αισθήσεις. Τον πλακώνω στα χαστούκια. Του δίνω νερό. Συνέρχεται. Καλώ γιατρό στο τηλέφωνο. Ήμασταν στη μέση του πουθενά! Πάρε καμιά καραμέλα μήπως έχεις πάθει υπογλυκαιμία. Πιπιλάει δυό καραμέλες, μου λέει είμαι μια χαρά πάμε. Ναι του λέω αλλά να οδηγήσω εγω. Πάμε με ένα. Οχι, μου λεει είναι εδώ και ο αντιδήμαρχος (είχε φθάσει με άλλο όχημα) πάμε όλοι μαζί.
Σκηνή 3η Κέντρο Υγείας.
15 λεπτά οδήγησε. Πίσω του ήμουν. Και μόλις πάρκαρε στο κέντρο υγείας, πετάγομαι από το αυτοκίνητο και βλέπω το ίδιο σκηνικό. Επεισόδιο. Έρχονται γιατροί, τον σηκώνουμε, μπαίνουμε στο κέντρο υγείας. Ανέπνεε. Του ρίχνω μία τελευταία ματιά, με βγάζουν έξω. 45 λεπτά ΚΑΡΠΑ. Τέλος.
Αυτό ήταν το τελευταίο ρεπορτάζ Παυλάκη. Μόνο που τώρα γίναμε οι δύο μας πρωταγωνιστές. Και κανείς δεν μας βιντεοσκοπούσε. Ήσουν εκεί αλλά χωρίς την κάμερά σου. Εσύ πάλευες να ζήσεις κι εγώ προσπαθούσα να κάνω ότι σκεφτόμουν. Δεν σε πρόλαβα την δεύτερη φορά αδελφέ. Έφυγες σχεδόν στα χέρια μου. Στα δικά μου, του αντιδημάρχου και ενός γιατρού. Και πέρασε ρε φίλε όλη μας η ζωή σε δευτερόλεπτα μπροστά μου. ΟΙ φωτιές, οι μεγάλοι σεισμοί, τα Νοσοκομεία, οι αγρότες, οι αποστολές. Πέρασαν από το μυαλό μου τα ταξίδια στον πόλεμο της Ουκρανίας, στην Αλβανία, στην Κορέα. Οι συζητήσεις μας, οι διαφωνίες, οι συμφωνίες, οι κόντρες, τα γλέντια.
Σε έχασα ρε φίλε μέσα σε 15 λεπτά. Την πρώτη γύρισες, την δεύτερη δεν σε πρόλαβα. Μου παν οι γιατροί ότι έκαναν ότι μπορούσαν. Κάτι για πρωτόκολλο μου είπαν και το πόσο προσπάθησαν να πάρεις μπρος. Δεν το γράφω τυχαία. Έτσι μου είπε ο γιατρός. Δεν πήρε μπρος. Λέω ρε παιδιά, ο Παυλάκης έπαιρνε πάντα μπρος. Ήταν παντού, ήταν μέσα σε όλα. Ήταν ο συνεργάτης μου, ο φίλος, η ψυχή μου στο ρεπορτάζ. Είναι δυνατόν να μην παίρνει μπρος; Έμεινα εκεί Γιώργο και ήρθε η Αγγελική. Και ο γιος σου ο Θάνος. Και ο φίλος σου ο Λευτέρης. Και ο Βασίλης με την Βικτωρία. Πάνω από 300 μου τηλεφώνησαν για σένα Γιώργο. Γέμισε το διαδίκτυο μηνύματα. Έγραφαν τα sites για τον εικονολήπτη που έφυγε ενώ έκανε ρεπορτάζ. Έπαιξε ο Antenna μεγάλο θέμα. Με δικά σου πλάνα. Η Δώρα το ετοίμασε. Για να μάθει όλη η Ελλάδα ποιος ήταν ο Γιώργος Παυλάκης.
Ρε θηρίο θες να σου πω κάτι; Συγγνώμη αν σε στενοχωρούσα καμιά φορά πάνω στο ρεπορτάζ. Και μου λείπεις ρε φίλε. Μου λείπεις, γιατί στη δουλειά έχασα το άλλο μου μισό. Άκου δεν παίρνει μπρος ο Παυλάκης. Ο Παυλάκης θα ΄ναι σε κάθε «σταντ απ» μου μπροστά. Σε κάθε ρεπορτάζ θα μου λέει… κάνε ένα βήμα πίσω και δώσε μου ώμο. Ο Παυλάκης θα παίρνει μπρος. Γιατί το ρεπορτάζ θα ναι ο Παυλάκης.
Συνοπτικά
- Ο ξαφνικός θάνατος του εικονολήπτη Γιώργου Παυλάκη σε ηλικία 54 ετών προκάλεσε βαθιά θλίψη στους συνεργάτες και φίλους του.
- Ο Παυλάκης ένιωσε αδιαθεσία κατά τη διάρκεια ρεπορτάζ στη λίμνη του Μόρνου και παρά την άμεση μεταφορά του στο κέντρο υγείας, δεν κατάφερε να επιβιώσει.
- Ο στενός του φίλος και συνεργάτης, Κωνσταντίνος Φλαμής, τον αποχαιρέτησε με συγκινητικά λόγια, αναπολώντας τις κοινές τους εμπειρίες.
- Η είδηση του θανάτου του συγκλόνισε το κανάλι ΑΝΤ1 και την ευρύτερη κοινότητα, με πολλούς να εκφράζουν τη λύπη τους για την απώλεια.